Free Gourmet: Seville Orange Marmalade/ Δωρεάν και Γκουρμέ: Μαρμελάδα Νεράντζι

You know,  it is such a typical human trait to ignore the things that are free and in abundance and to take them for granted. Take for example seville oranges. They are almost everywhere in Athens, since the trees adorn out narrow pavements (making it impossible to cross with a stroller or wheelchair, but that is another issue). Other than the spoon sweet our grandmothers made often, they do not seem to have other culinary uses in the Greek kitchen.

When however my brother went back to Switzerland with 3 kilos of seville oranges in his luggage (picked from our street) to give as a present to our Swiss friends who asked for them, I started seeing them differently. Apparently they are very expensive in Switzerland and thus highly prized. Imagine that!

So, I picked some more and thought hard and long how to put them into good use. The first that sprang to mind was duck a l ‘orange. Too fussy. Next was a cake with chocolate and seville orange curd, but I didn’t have many of the ingredients. So, I decided to try my luck and make marmalade. There are many good recipes our there for seville orange marmalade, but I decided to go with the one by Elise, of Simply Recipes. It was very detailed and gave me the confidence that I needed. As always,  I cut down the sugar, so for 5 cups of fruit, I used 2.5 cups of sugar (instead of the 4 cups Elise suggests). Other than that I used the recipe as is.

I was impressed that something so simple turned out so good, and it was not bitter at all! Although I am sure it is great for breakfast,  I enjoy having a teaspoon of it after lunch, as it cleanses my palate and leaves me with a refreshing citrus flavour.

————

Είναι τόσο κλασικό ανθρώπινο χαρακτηριστικό, να αγνοούμε όσα έχουμε σε αφθονία και να τα θεωρούμε δεδομένα. Οι καιροί όμως είναι δύσκολοι και καλό είναι να εκμεταλλευόμαστε τα…δωρεάν. Πάρτε για παράδειγμα τα νεράντζια: ο τόπος είναι γεμάτος, αλλά κανείς δεν τα χρησιμοποιεί. Όταν όμως ο αδερφός μου γύρισε στην Ελβετία, όπου σπουδάζει, με 3 κιλά νεράντζια δώρο (μαζεμένα από τη γειτονιά) για την Ελβετίδα φίλη μας, άρχισα να ανρωτιέμαι μήπως οι Ελβετοί κάτι ξέρουν παραπάνω. Βασικά στο εξωτερικό, τα νεράντζια θεωρούνται πολύ σπουδαίο φρούτο και δυσεύρετο και απ’ όσο ξέρω είναι και αρκετά ακριβά.

Βγήκα λοιπόν κι εγώ στους δρόμους (αν μένετε σε πολυσύχναστο δρόμο, αποφύγετε να μαζέψετε τα φρούτα, γιατί έχουν κατάλοιπα καυσαερίου), μάζεψα μια τσάντα νεράντζια και άρχισα να σκέφτομαι τί να τα κάνω: πάπια με πορτοκάλι και νεράντζια, γλυκό με σοκολάτα, ή μαρμελάδα; Τελικά κατέληξα στη μαρμελάδα, γιατί χρειαζόταν τα λιγότερα υλικά: νεράντζια, ζάχαρη και 2 λεμόνια (ή πορτοκάλια). Είχα σημειώσει τη συνταγή της Βίκυς, αλλά την ημέρα εκείνη ο server της δεν δούλευε, οπότε πήγα στη δεύτερή μου επιλογή, της Elise από το μπλογκ Simply Recipes, που ήταν και αυτή ιδιαιτέρως λεπτομερής.

H μόνη αλλαγή που έκανα ήταν να μειώσω τη ζάχαρη και έτσι για 1.7 κιλά νεράντζια, έβαλα 1 κιλό ζάχαρη. Βασικά στη συγκεκριμένη περίπτωση η ζάχαρη δεν δένει τη μαρμελάδα, αφού τα νεράντζια έχουν πολλή πηκτίνη, οπότε εξαρτάται από εσάς πόσο γλυκειά τη θέλετε. Επίσης, αφαίρεσα το λευκό μέρος από τη φλούδα που είναι πικρό (κάτι που δεν το κάνει η Βίκυ, αλλά το προτείνει η Elise) αφήνοντας σχεδόν μόνο το πορτοκαλί. Αυτή είναι η μόνη δυσκολία που έχει η συνταγή, γιατί τα νεράντζια μου ήταν λεπτόφλουδα και πήρε πολλή ώρα.

Το πιο εντυπωσιακό στη μαρμελάδα αυτή είναι πως δεν είναι πικρή, αλλά βαθιά αρωματική. Οι Άγγλοι την απολαμβάνουν για πρωινό, αλλά εμένα μου αρέσει μια κουταλίτσα μετά το φαγητό, γιατί καθαρίζει το στόμα και αφήνει μια όμορφη, δροσερή επίγευση.

Συντάκτης: FoodJunkie

Food Junkie

6 thoughts

  1. Τι τέλεια φωτό, για άλλη μια φορά!
    Την πρώτη φορά που μια ρωσίδα φίλη ήρθε στην Αθήνα εντυπωσιάστηκε με τους δρόμους που είναι «full of orange trees!».. Πραγματικά εξωτικό θέαμα για μια μοσχοβίτισσα:) Της εξήγησα βέβαια τι εστί νεράντζι κι ότι δεν τρώγεται παρά μόνο ως γλυκό, γι’αυτό τα δέντρα παραμένουν φορτωμένα. Συμφωνώ απόλυτα ότι είναι το τέλειο επιδόρπιο (όταν θέλεις κάτι «αθώο» και που μπορεί να σε ικανοποιήσει σε μικρή ποσότητα). Θα ρίξω την ιδέα στη μαμά, που είναι η γκουρού της μαρμελάδας και που ποτέ δεν έρχεται να με επισκεφθεί χωρίς μερικά βαζάκια στη βαλίτσα:) Τώρα που με έπιασε η νοσταλγία για την Αθήνα και τις νεραντζιές της, να θυμίσω και το μαγευτικό τους άρωμα όταν ανθίζουν την άνοιξη…

  2. καλημέρα ! πριν λίγες μέρες ανακάλυψα στον κήπο μας οτι υπάρχει μια νεραντζιά ! αλλά είναι ξινόπικρα ! κάνουν για την μαρμελάδα αυτή?

  3. ενας φιλος μου ειχε καρκινο στο παχυ εντερο και κατορθωσε να
    περαση τον καρκινο πινωντας καθε πρωι δυο νεραντζια με ενα αυγο κτυποντας σε ενα ποτηρι στο μπλεντερ εχουν περαση πανω απο 10 χρονια τωρα!!! αλωστε ειχα ακουση οτι στον πολεμο οι γερμανοι οταν βλεπανε στο δρομο τους νερανζτια ειχαν τετοια χαρα που σταματουσαν τις εκτελεσεις!!!!αρα τα νερανζτια κατι κρυβουν…..

Γράψτε απάντηση στο mina Ακύρωση απάντησης

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.