Metz and Nancy/ Στην καρδιά της Λοραίνης

I only knew Lorraine through the famous quiche and of course the iconic figure of Jeanne D’Arc. But, this beautiful part of France has a lot more to offer.

Την Λοραίνη την ήξερα μόνο από την γνωστή κις (αυτή με το ζαμπόν, ξέρετε) και την διάσημη φιγούρα της Ιωάννας της Λοραίνης, που τυχαίνει να είναι συνονόματη…

 

We spent two nights in Lorraine in a beautiful B&B,  Maison Angeline, halfway between Metz and Nancy. It was situated in Arry, a quiet farming village overlooking the river Moselle (or Mosel in German) in the middle of the Lorraine National Park. Breakfast included loads of local cheese (Tomme de gorze was out of this world), homemade jams (we bought two jars, one fantastic poire-vanille and one framboise) and fresh bread.

Unfortunately we didn’t have enough time to explore the stunning nature surrounding the village, since we wanted to visit Metz and Nancy, the two main cities of Lorraine.

—————

Μείναμε δυο βράδυα σε μια μικρή πανσιόν, την Maison Angeline, μεταξύ Μές και Νανσί. Το δωμάτιό μας είχε θέα όλη την κοιλάδα του Μοζέλ, αφού το χωριό βρίσκεται μέσα στο Εθνικό Πάρκο της Λοραίνης. Για πρωινό είχαμε φρέσκο χωμί, παραδοσιακά τυριά και σπιτικές μαρμελάδες τόσο νόστιμες, που αγοράσαμε δύο βάζα, ένα με σμέουρα και ένα με αχλάδι-βανίλια.

Metz (pronounced «mess») boasts beautiful yellow-stone architecture, a stunning cathedral of St. Etienne and loads of medieval cobbled streets. The town has a very lively air to it in the evening with loads of littlebars/cafes and rasutaurants with outdoor seating.  Metz was also voted as the best-lit city in France, and as you can see from the pictures, it was quite something!

————

Το Metz (Μές και όχι Μέτς) είναι μια μεσαιωνική πόλη με όμορφη αρχιτεκτονική, στενά δρομάκια και έναν τεράστιο επιβλητικό καθεδρικό ναό. Πάντου έχει καφέ, μπαράκια και εστιατόρια με τραπέζια έξω και ο κόσμος φαίνεται να απολαμβάνει τη ζωή του εκεί, αφού όλα ήταν γεμάτα. Ψηφίστηκε ως η πιο ωραία φωτισμένη πόλη της Γαλλίας και η βόλτα το βράδυ αποδείχθηκε μαγευτική.

We had our first French meal there, following the recommendations of the owner of the pension in a lovely Winstub (wine -cellar and traditional tavern for the Alsace-Lorraine region) called (surprise! surprise!) La Winstub (rue de Pont des Loges, tel. 0387 37 03 93).

———-

Το πρωτο μας γαλλικό δείπνο τα φάγαμε λοιπόν στο Μές, σε ένα παραδοσιακό καπηλειό ή Βινστούμπ στην τοπική διάλεκτο, που μας σύστησε ο πανδοχέας μας (La Winstub, rue de Pont des Loges, tel. 0387 37 03 93).) με λιχουδιές από την Αλσατία και τη Λοραίνη.  

We tried a fantastic faux fillet with Foi gras in a Pinot noir sauce together with a plateau of Alsacian delicacies. As you can imagine eating light in lorraine and Ansace proved to be rather difficult. Not that we minded too much…-

—————-

Δοκιμάσαμε μια πραγματικά υπέροχη μπριζόλα κόντρα με σάλτσα από κόκκινο κρασί και φουά γκρά και μια πιατέλα με ντόπιες λιχουδιές. Όπως μπορείτε να φανταστέιτε, το ελαφρύ φαγητό στην περιοχή αυτή είναι μάλλον δυσεύρετο…Όχι οτι μας πείραξε ιδιαίτερα, απλά το σημειώνω.

The whole of Lorraine region is famous for its Mirabelle plum: they make au-de-vie, tarts, jam etc. and it is often the them for pastry shop windows. It is very tasty, but frankly, nothing to shout about.

Η περιοχή της Λοραίνης φημίζεται για ένα μικρό δαμάσκηνο/κορόμηλο με το όνομα Μιραμπέλ, το οποίο το φτιάχνουν από απόσταγμα μέχρι μαρμελάδα, αλλά, μεταξύ μας, δεν είναι και τίποτα το εξαιρετικό…

Nancy was a whole different world. It is a bigger city, airy and chic, with quite a regal air to it. Place Stanislas, an Unesco heritage site, is breathtaking, both day and night.  

———-

Το Νανσί είναι εντελώς διαφορετικό από το Μές, παρά την μικρή μεταξύ τους απόσταση. Ως μεγαλύτερη πόλη έχει κοσμοπολίτικο και αριστοκρατικό αέρα, φαρδεις δρόμους και μια συγκλονιστηκή πλατεία, την Στανισλάς, η οποία ανήκει και στα προστατευόμενα μνημεία της Ουνέσκο.

We spent quite a lot of time in the well laid out Museums (Musée Historique and Musée des Beaux Arts, marvelling at the wide selection of art and historic artefatcs.

Περάσαμε πολλή ώρα στα μουσεία του Νανσί (Ιστορικό και Καλών Τεχνών) και θαυμάσαμε μια ιδιαιτέρως πλούσια συλλογή από αντικείμενα αρχαιολογικά αλλά και τέχνη του 19ου και 20ου αιώνα.

If you like Art Nouveau, like I do, you really have to visit Nancy, which was an Art Nouveau capital. Its delicate signature has been left all over the city and there is also a museum dedicated to it, Musée de l’École de Nancy,  housed in the 1909 villa of Eugène Corbin. Unfortunately photography was prohibited, but it is a real must see.

Αν σας αρέσει η Αρ Νουβό, όπως αρέσει σε εμένα, πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε το Νανσί, μια από τις κοιτίδες του στιλ αυτού, που έχει αφήσει το διακριτικό του σημάδι σε πολλές γωνιές της πόλης. Υπάρχει δε και ένα κουκλιστικο μουσείο αφιερωμένο αποκλειστικό στην Αρ Νουβό, το οποίο στεγάζεται στο σπίτι του καλλιτέχνη Κορμπέν, αλλά δυστυχώς απαγορευόταν η φωτογράφιση.

As you can imagine, Nancy is also good for food shopping. We had some tasty quiche in a lovely bakery almost opposite the Historical Museum and then strolled to Alain Batt’s famous chocolate shop for some sweet treats.

————

Το Νανσί, όπως και ολόκληρη η Γαλλία, είναι ένας μικρός γαστριμαργικός παράδεισος. Δοκιμάσαμε μια ζουμερή κις λορέν, από έναν φούρνο απέναντι σχεδόν στο Ιστορικό Μουσείο και μετά για να γλυκαθούμε κατευθυνθήκαμε προς το μαγαζί του Αλάν Μπάτ, γνωστού σοκολατοποιού.

As the sun was setting we had a beer (local) at the square, watching the world go by. It is not a coincidence, I thought, that Nancy is considered one of the best cities to live in France.

———-

Καθώς έπεφτε το σούρουπο, καθήσαμε στην πλατεία παρέα με μια κρύα (ντόπια) μπυρίτσα απολαμβάνοντας το υπέροχο θέαμα της φωτισμένης πλατείας και βλέποντας τον κόσμο να περνά…Δεν είναι τυχαίο, σκέφτηκα, πως το Νανσί θεωρείται ως μια από τις καλύτερες πόλεις στη Γαλλία για να μένει κανείς.