Κριτική Βιβλίου: Ψωμί και αλάτι-The cookbook

Όλο λέω να μην ξαναγοράσω βιβλία μαγειρικής, αφού με τόσες συνταγές που κυκλοφορούν τσάμπα σε περιοδικά και στο ίντερνετ, τελικά μάλλον είναι περριτά, αλλά όλο και υποκύπτω, αφού εκτός από food junkie είμαι και book junkie 🙂 . Προχθές λοιπόν, για να ξεφύγω λίγο από το μωρό και την αϋπνία των τελευταίων ημερών, είπα να επισκεφθώ ένα από τα μεγάλα βιβλιοπωλεία της περιοχής και να χαζέψω, μέχρι να πέσω κάτω ή να με διώξουν. Είναι κάτι που με ηρεμεί ιδιαιτέρως και το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όσους έχουν στρες.

Όταν έφτασα στα ράφια είδα με απογοήτευση πως ελάχιστα ήταν τα Ελληνικά βιβλία μαγειρικής που είχαν απομείνει (μάλλον είχαν όλα πουληθεί στις γιορτές). Σε περίοπτη θέση όμως υπήρχε το Ψωμί κι αλάτι- The Cookbook (εκδόσεις Ψυχογιός) του Γιάννη Λουκάκου, το οποίο μου τράβηξε την προσοχή από το εξώφυλλο, με τον συμπαθή (και ευειδή) νεαρό chef να χαμογελά πλατιά (είναι άραγε τόσο συμπαθής ο Λουκάκος και από κοντά; Φαίνεται καλό παιδί). Πρέπει στο σημείο αυτό να πω πως Master Chef ή Top Chef δεν παρακολούθησα καθόλου, αφού δεν μου αρέσουν τα reality, ούτε είχα πάει ποτέ στο Ψωμί κι Αλάτι. Τον Λουκάκο τον είχα ακουστά, αλλά γενικά τα βιβλία των chef όπως έχω ξαναπει τα αποφεύγω, γιατί οι συνταγές είναι περίπλοκες και τελικά δεν τις χρησιμοποιώ ποτέ.

Με την πρώτη ματια το Ψωμί κι αλάτι- The Cookbook ειναι ένα πολύ όμορφο βιβλίο, που ακολουθεί την αισθητική παρόμοιων βιβλίων του εξωτερικού (μου έρχεται στο μυαλό το Les Halles Cookbook του Anthony Bourdain). Την φωτογράφιση έχει κάνει ο Παναγιώτης Μπελτζινίτης, ένας από τους γνωστότερους φωτογράφους φαγητού στην Ελλάδα και στενός συνεργάτης του Αλέξανδρου Παπανδρέου, τον οποίο γνωρίσαμε στο Food Blogger Festival.

Πέρα όμως από τις φανφάρες το Ψωμί κι αλάτι- The Cookbook είναι ιδιαιτέρως καλογραμμένο, με πολλές επεξηγηματικές ενότητες σχετικά με τεχνικές περίργες ή τουλάχιστον όχι τοσο κοινές στην οικιακή μαγειρική. Είναι γραμμένο με πολλή αγάπη και συμπάθεια προς τον αναγνώστη, και από την πρώτη κιόλας στιγμή με σκλάβωσε.

Να σας πως πως αρχικά το βιβλίο το αγόρασα για τις σαλάτες. Στο σπίτι όμως ξεφυλλίζοντάς το είδα κι άλλα πολλά μεζεδάκια και κυρίως πιάτα που έχω σημειώσει να φτιάξω, όπως το γαύρο μαρινάτο σε σόγια και λεμόνι με κολοκύθι και αβοκάντο, τη ρεβιθάδα με θυμάρι, λεμόνι και ψητές γλυκές πιπεριές, το μανιτάρι πορτομπέλο γεμιστό με τυρί γκερεμέζι και φιστίκια Αιγίνης, το πιτάκι τυλιχτό με μελωμένο χοιρινό, γραβιέρα Κρήτης και τομάτα, αλλά και την πανακότα με σάτσα φράουλα-βατόμουρο και τρίμμα μπισκότου αμυγδάλου.

Όλες οι συνταγές είναι είτε ελληνικές πειραγμένες (ταβερνίσιες με άποψη) είτε «ελληνικοποιημένες» με κάποια ξένα στοιχεία. Επίσης είναι πολύ επεξηγηματικές, με σαφείς οδηγίες, αλλά και ιδέες για την παρουσίαση του πιάτου. Στο σύνολό τους αφορούν τους πιο προχωρημένους μαγειρικά, αν και υπάρχουν πολλές εύκολες και νόστιμες. Άλλωστε ο ίδιος ο Λουκάκος λέει στην εισαγωγή: «έπρεπε να φτιάξω κάτι που να απευθύνεται σε πολύ κόσμο, αλλά να μην είναι μαζικής κατανάλωσης». Δεν θα μπορούσε να το είχε εκφράσει καλύτερα! Επίσης, τα υλικά είναι πολύ εύκολο να τα βρει κανείς είτε μένει στην Αθήνα είτε στην επαρχία.

Να το πάρετε το βιβλίο αυτό αξίζει. Είναι σχετικά οικονομικό για τόσο μεγάλο και έγρωμο βιβλίο με σκληρό εξώφυλλο (25 ευρώ), έχει πολλές ελληνικές συνταγές από εύκολες μέχρι δύσκολες, είναι όμορφο, και κυρίως εκφράζει ένα στυλ ελληνικής κουζίνας με πιο δημιουργικά στοιχεία που όλοι μας το έχουμε ανάγκη.