A Valentine Cake/ Ένα κέικ για τους ερωτευμένους (και όχι μόνο!)

I never liked St. Valentine’s Day. I always felt that people who are really in love don’t need the chocolates and flowers, while those who are not in love cannot change that with chocolates and flowers. Plus it just doesn’t make any sense to me why anyone in love would choose to celebrate in such a vulgar, kitsch fashion an emotion which is to be celebrated every day of the year.

After reading my manifesto therefore I am sure you are baffled as to why I made a heart-shaped cake covered in pink fondant. Well, because I felt like it! I wanted to experiment with fondant and I have to say that the day lends itself to such projects. I also wanted to offer my readers a beautiful, chic and easy design in case they want to make something special for their valentine.

I opted for home-made fondant as it really is superior to taste than the store bought stuff. The only difficult part of making you own is really finding glycerin, but I am sure you can track it down (I know Wilton has it for example). The other thing which is very important and I had troubles with is the sugar. In Greece we do get confectioner’s (powdered) sugar, but it is not always very powdery and so I was left with sugar crystals in my fondant which gave it a sort of sandy look. I will have to find a better brand next time!

The actual cake was my favourite chocolate recipe filled with Nutella, but feel free to use any type of filling you want.It remained moist and juicy under its pink protective robe and I think you can definitely make this cake ahead of time without a problem.

Have a great weekend everyone!

——–

Ποτέ δεν μου άρεσε η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου. Την βρίσκω κιτς και ενοχλητικά ξενόφερτη, μια ακόμη ευκαιρία για να αγοράσει κανείς δώρα για να κινηθεί η αγορά. Οι ερωτευμένοι γιορτάζουν κάθε μέρα και δεν χρειάζονται βοήθεια. Όσο για τους άλλους που δεν είναι πια στα πρώτα σιρόπια, ε αυτοί δεν σώζονται με σοκολατάκια ή καρτούλες.

Τώρα βέβαια θα μου πείτε γιατί μπήκα στον κόπο να φτιάξω ολόκληρο κέικ με ζαχαρόπαστα σε σχήμα καρδιάς αν δεν πιστεύω σε όλα αυτά; Καταχάς γιατί το έκανα τρελό κέφι. Κατά δεύτερον γιατί πιστεύω πως αν τελικά γιορτάσει κανείς θα είναι όμορφο να φτιάξει κάτι καλαίσθητο και σπιτικό να δώσει στο έτερον ήμισυ. Κάτι που να ξεφεύγει λίγο από το χυδαίο αισθητικά ρεπερτόριο της ημέρας.  Και νομίζω πως το πέτυχα, γιατί το κέικ βγήκε αρκετά chic και διακριτικό και ταριάζει σε πολλές περιστάσεις.

Αν δεν ξέρετε τί είναι η ζαχαρόπαστα και πώς φτιάχνεται να μπείτε να δείτε τις πολύ κατατοπιστικές οδηγίες στο Forum του Συνταγές της Παρέας. Το πιο δύσκολο θα ειναι να βρείτε γλυκερίνη βρώσιμη (εγώ χρησιμοποίησα φυτική γλυκερόλη την οποία αγόρασα από τον Ρουμπουλακη στη Σωκράτους στο κέντρο της Αθήνας). Όλα τα άλλα υλικά είναι του σουπερμάρκετ. Από εξοπλισμό θα χρειαστείτε πλάστη και κουπ-πατ.

Η άλλη δυσκολία που αντιμετώπισα είναι η ποιότητα της άχνης ζάχαρης. Έτυχε να έχω σπίτι την μάρκα ΑΒ η οποία έχει πολλούς κρυστάλλους και δεν είναι όσο πούδρα θα έπρεπε, με αποτέλεσμα στο ροζ χρώμα να φαίνονται κόκκοι και η υφή να είναι λίγο αμμώδης. Δεν ξέρω να σας προτείνω κάποια καλή μάρκα, αν κάποιος είναι γνώστης ας μας δαφωτίσει.

Το κέικ μέσα ήταν το αγαπημενο μου κέικ σοκολάτας γεμισμένο με Nutella. Γιατί όλοι κατά βάθος είμαστε και λίγο παιδιά 🙂

Καλό Σαββατοκύριακο!